“Bir kadını güzel kılan şey; onun cildi, gözleri, gençliği değildir. Bir kadını güzel kılan şey, onun son derece kararlı bir biçimde sevme ve koşulsuz sevme kapasitesidir.”
Koşulsuz sevmek nasıl oluyor peki? Koşulsuz sevebiliyor muyuz? Aşığım derken bile koşulsuz sevmiş oluyor muyuz? Koşulsuz sevmek tek başına mı değerlendirilmeli? Koşulsuz sevgi tam teslimiyet mi? Peki sürdürülmesi nasıl oluyor?
Koşulsuz sevgi, sevginin en doruk noktasıdır. Karşılık beklenmediği, ölçülmediği, ne kadar sevgiye ne kadar sevgi hesaplaşmalarının olmadığı sevgidir. Sadece kendi sevgimizi sunduğumuz, tam teslimiyetin olduğu andır. Koşulsuz sevmek, gözlerini kapayarak tamamen teslimiyet halinde koşulsuzca sevdiğin yere doğru yürümektir. Yürürken bile yürüdüğün yolları düşünmemektir. Koşulsuz sevgi için en fazla verilen örnektir, anne bebek örneği. Bebek annesini koşulsuz sever. Çünkü annesinin ona bakmakla yükümlü olduğunu, anneye bağımlı olduğunu bilmeden, mahrum kalma ihtimalini düşünmeden, sevdiğini, ne kadar sevdiğini ölçmeden, hiçbir karşılık beklemeden sever. Koşulsuzca. Hatta savunmasız ve tam teslimiyet haliyle.
Peki bunu sürdürmek, korumak,oluşmasına zemin hazırlamak nasıl olur dersek? Tek etkenden oluşur; “Güven”. Sadece güven duygusunun olduğu yerde büyür, kök salar, yeşillenir, tomurcuk verir. Eğer karşıdaki kişiye, sınırsız güven duyuyorsanız, kuşkusuz teslim oluyorsanız koşulsuzluğun tam anlamıyla varlığını tamamladığı yerdir. Sadece sevginin olduğu ama güven duymadığın yerde sevgi ne kadar sürer? Tıkanır, gitmez, süreklilikten bahsedemeyiz. Sevgin ne kadar yüce, fazla olursa olsun, şüphe ne kadar sürmesine izin verebilir ki? Şüphenin galip gelmediği tek şey güven duygusunun en yüksek olduğu, yerleştiği andır. O zaman barınmaz, büyüyemez, beslenemez. Sadece sevginin büyümesine, barınmasına izin verir. Güven görünüşte koşul gibi dursa da aslında koşulu koruyan en önemli etkendir. Anne bebek arasındaki tek etken gibi. Bebek sadece anneye güvenir. Aralarındaki koşulsuz sevgiyi koruması gibi.
